ปฐมนิเทศน์ธรรม
โครงบทปฐมนิเทศน์ธรรม
เริ่มผูกบุญสัมพันธ์ด้วย หัวข้อต่างๆต่อไปนี้ ตามจริตของผู้ที่สนทนาด้วย
ธรรมะลงโปรดพร้อมภัยพิบัติ
สัจธรรมชีวิต
ความทุกข์ทั้ง แปดของมนุษย์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
ทุกข์จาก เกิด แก่ เจ็บ ตาย อยากได้ไม่ได้ ไม่สมปรารถนา พลัดพรากจากสิ่งที่รัก อยู่กับสิ่งที่ชิงชัง ล้วนแล้วแต่เป็นความทุกข์ที่มนุษย์ทุกคนหลีกเลี่ยงไม่ได้ทั้งสิ้น
โลกธรรม แปดที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ มีสุข มีทุกข์ มีสรรเสริญ มีนินทา
วิธีการหาหนทางหลุดพ้นของปุถุชนคนทั่วไป
วิธีการหาหนทางหลุดพ้นของพระอริยเจ้า เช่น พระพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์กวนอิม
คนส่วนใหญ่ แก้ปัญหาที่ปลายเหตุเช่น เจอความทุกข์ ไม่มีเงิน ไปเล่นหวย ไปเล่นไพ่ เล่นไม่ได้เงิน ถูกหวยกิน ก็ทุกข์ไปซ้ำสอง ไปกินเหล้า แก้เครียด พอหายเมา ก็กลับมาทุกข์ ไม่มีเงินอีก เป็นวงจร หาทางสว่างไม่เจอสักที
แต่วิธีการหาหนทางหลุดพ้นของพระอริยเจ้า ล้วนแล้วแต่แก้ต้นเหตุที่จิตใจ เช่น วันนี้ถ้ามีคนมาทำร้ายพระพุทธเจ้า ท่านจะหาสาเหตุว่าทำไม เค้าถึงมาทำร้ายเรา ไม่ทำร้ายผู้อื่น ก็เป็นเพราะว่าชาติที่แล้วเราเคยทำร้ายเขา แต่ถ้าเป็นปุถุชนคนธรรมดาที่ไม่เข้าใจธรรม เค้าด่ามาก็ด่าต่อทันที ไม่ได้ทันพิจารณาสาเหตุว่าเพราะเหตุใด เขาถึงมาด่าเรา สร้างเหตุในอดีตอย่างไรไว้ ชาตินี้เราย่อมได้รับผล อยากรู้อนาคตจะเป็นอย่างไร ชาติหน้าย่อมได้รับผลจากที่เราสร้างในชาตินี้ที่เราได้สร้างไว้ เปรียบเสมือนเราปลูกเมล็ดอะไรไว้ เราย่อมได้รับผลอย่างนั้น ปลูกถั่วย่อมได้ถั่ว ปลูกแตงย่อมได้แตง
ดังนั้น ในชีวิตของคนแก้ปัญหาไม่ถูกทาง เพราะเราไม่รู้ที่มาที่ไปของตนเอง วันเกิดก็ไม่รู้ วันตายก็ไม่รู้ วนเวียนอยู่ในทะเลทุกข์นี้ไม่จบสิ้น พระอริยเจ้า พระพุทธองค์จึงแสวงหาหนทางของการดับทุกข์ ค้นหาทุกวิธีทางให้พบเจอหนทางพ้นทุกข์ ไม่ต้องมาเจอความทุกข์ทั้งแปด จึงทรงออกบวชหาหนทางพ้นทุกข์ จนได้พบสิ่งวิเศษในตน
ที่เป็นตัวควบคุมกายสังขาร
ที่เป็นพลังงานอันมหาศาลในร่างกายอันทรงพลัง
ที่เป็นวิญญาณอันเชื่อมต่อกับมหาจักรวาลอันไร้ขอบเขต
ที่เป็นสิ่งไม่มีตัวตน จับต้องไม่ได้ สัมผัสไม่ได้
ที่เป็นตัวรับรู้ ที่อยู่ในสังขารนี้
พระพุทธองค์จึงไม่รู้ว่าจะเรียกสิ่งที่พระพุทธองค์ค้นพบได้อย่างไร จึงเอ่ยว่า “ธรรมะ” และเอ่ยความศักดิ์สิทธิ์ของธรรมะนี้ว่า อัตตาหิ อัตโนนาโถ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
เริ่มผูกบุญสัมพันธ์ด้วย หัวข้อต่างๆต่อไปนี้ ตามจริตของผู้ที่สนทนาด้วย
ธรรมะลงโปรดพร้อมภัยพิบัติ
สัจธรรมชีวิต
ความทุกข์ทั้ง แปดของมนุษย์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
ทุกข์จาก เกิด แก่ เจ็บ ตาย อยากได้ไม่ได้ ไม่สมปรารถนา พลัดพรากจากสิ่งที่รัก อยู่กับสิ่งที่ชิงชัง ล้วนแล้วแต่เป็นความทุกข์ที่มนุษย์ทุกคนหลีกเลี่ยงไม่ได้ทั้งสิ้น
โลกธรรม แปดที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ มีสุข มีทุกข์ มีสรรเสริญ มีนินทา
วิธีการหาหนทางหลุดพ้นของปุถุชนคนทั่วไป
วิธีการหาหนทางหลุดพ้นของพระอริยเจ้า เช่น พระพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์กวนอิม
คนส่วนใหญ่ แก้ปัญหาที่ปลายเหตุเช่น เจอความทุกข์ ไม่มีเงิน ไปเล่นหวย ไปเล่นไพ่ เล่นไม่ได้เงิน ถูกหวยกิน ก็ทุกข์ไปซ้ำสอง ไปกินเหล้า แก้เครียด พอหายเมา ก็กลับมาทุกข์ ไม่มีเงินอีก เป็นวงจร หาทางสว่างไม่เจอสักที
แต่วิธีการหาหนทางหลุดพ้นของพระอริยเจ้า ล้วนแล้วแต่แก้ต้นเหตุที่จิตใจ เช่น วันนี้ถ้ามีคนมาทำร้ายพระพุทธเจ้า ท่านจะหาสาเหตุว่าทำไม เค้าถึงมาทำร้ายเรา ไม่ทำร้ายผู้อื่น ก็เป็นเพราะว่าชาติที่แล้วเราเคยทำร้ายเขา แต่ถ้าเป็นปุถุชนคนธรรมดาที่ไม่เข้าใจธรรม เค้าด่ามาก็ด่าต่อทันที ไม่ได้ทันพิจารณาสาเหตุว่าเพราะเหตุใด เขาถึงมาด่าเรา สร้างเหตุในอดีตอย่างไรไว้ ชาตินี้เราย่อมได้รับผล อยากรู้อนาคตจะเป็นอย่างไร ชาติหน้าย่อมได้รับผลจากที่เราสร้างในชาตินี้ที่เราได้สร้างไว้ เปรียบเสมือนเราปลูกเมล็ดอะไรไว้ เราย่อมได้รับผลอย่างนั้น ปลูกถั่วย่อมได้ถั่ว ปลูกแตงย่อมได้แตง
ดังนั้น ในชีวิตของคนแก้ปัญหาไม่ถูกทาง เพราะเราไม่รู้ที่มาที่ไปของตนเอง วันเกิดก็ไม่รู้ วันตายก็ไม่รู้ วนเวียนอยู่ในทะเลทุกข์นี้ไม่จบสิ้น พระอริยเจ้า พระพุทธองค์จึงแสวงหาหนทางของการดับทุกข์ ค้นหาทุกวิธีทางให้พบเจอหนทางพ้นทุกข์ ไม่ต้องมาเจอความทุกข์ทั้งแปด จึงทรงออกบวชหาหนทางพ้นทุกข์ จนได้พบสิ่งวิเศษในตน
ที่เป็นตัวควบคุมกายสังขาร
ที่เป็นพลังงานอันมหาศาลในร่างกายอันทรงพลัง
ที่เป็นวิญญาณอันเชื่อมต่อกับมหาจักรวาลอันไร้ขอบเขต
ที่เป็นสิ่งไม่มีตัวตน จับต้องไม่ได้ สัมผัสไม่ได้
ที่เป็นตัวรับรู้ ที่อยู่ในสังขารนี้
พระพุทธองค์จึงไม่รู้ว่าจะเรียกสิ่งที่พระพุทธองค์ค้นพบได้อย่างไร จึงเอ่ยว่า “ธรรมะ” และเอ่ยความศักดิ์สิทธิ์ของธรรมะนี้ว่า อัตตาหิ อัตโนนาโถ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น